26 Haziran 2014 Perşembe

Zaman, sevgi, özlemek ve boşluk

İnsan kalbinin bulunduğu yerde daireler çizmek gibi bir huyu var mıydı?  Tuhaf tuhaf şeyler, hep böyle boş zamanlarda oluyor. İster istemez düşünüyorsun. Okuyorsun. Soruyorsun. Hatırlıyorsun. Özlüyorsun.. Bazen de bunların her biri aynı anda oluyor... Ayrılmak, ayrı kalmak yeri geliyor; çok kolay gözüküyor uzaktan... Yaşayınca anlıyor insan, bir kalp neden ve nasıl daireler çizer olduğu yerde... Bir ürpertiyi kaç kez hisseder içinde...

Böyle durumlarda zaman da fazlasıyla aleyhimize işliyor. Olduğu yere kitlemek istediğin yelkovan, yeri geliyor, koşa koşa geçiyor önünden. Bazen ise, saat kolunda çürüyor; su gibi akıp gitsin istediğin saniyeler tıkanıp kalıyor olduğu yerde. Gün değişiyor, güneş değişiyor, sen değişiyorsun ama bunların hepsi, sanki zaman dururken oluyormuş gibi geliyor...

Sonsuz bir boşluğun içinde, dönüp duruyoruz işte. Akıyor dünya.