Diilerim kiiiii Mutlu Ol Sevgilimmmmmm. . .

Issız Adam'a gittim en sonunda... Kısacası canım yandı ve suçlular çıkarttım arka arkaya... Çoğu zaman kendim, çoğu zaman 'onlar' ama hep birilerinin suçlu olduğu bir geçmiş... Geçmişin izleri, yüzleşilmekten korkulan sayfalar, anılar, hikayeler, lahzalar, kırıklıklar... Sindire sindire seyrettim filmi; tam 12:55'te 13:25 seansı için bileti aldım AFM'den. Bileti aldım, oturdum, Sonra kendi hayatımdan kesitler ve ayrıntılar ve hatta anlar yakaladım... Üzüldüm açıkçası çok. Zaten kırılgan bir yapıya sahip olduğum bilinir tanıyanlar tarafından...
En önemli nokta şuydu, çözümlemeler yaptım kendi içimde.Kendime o kadar küfürler ettim ki, o kadar kızdım ki kendime anlatamam... Çünkü perdede benim hayatımı başkası oynuyordu... ''Can yakan, acımasız, duygusuz, ne istediğini bilmeyen, sorumsuz, lanet bir adam'dım'' aynen Alper gibi. Canını yaktıklarımdan, tüm kırdıklarımdan, uzak kaldıklarımdan, soğuk davrandıklarımdan özür diledim içimden tek tek... Ve, gitmem için ısrar eden 'bazı' kişilerin, pişmanlığa sürüklenmem için, bir özür dileme kibarlığında bulunmam için ısrar ettiklerini anladım... Kendimin, O'nların yüzüne karşı konuşamayacak kadar küçük bir adam olduğumu da... Sakat ruhuma kızdım, sandalyemin tekerleklerini patlattım ! Ve, bir ayrıma daha vardım ki, beni bu hale getirenler de O'nların eskileri... Kısacası, tüm kırdığım bayanlardan (aşk anlamında) özür dilerim... Beni bu hale getirenlere de... getirenler de diyecek birşey bulamıyorum.. Siz günahlarımın istemeseniz de ortaklarısınız...! Neyse, eve geldim... Annemin olmayışının 32. günündeyiz ailece... Evde tekim, hemen geldim tek olacağım için... İtalya'dan gediye geldiği için dokunulmayan şaraplardan bir tanesini kimseye sormadan açtım... Uzandım, uyudum, uyandım, içtim, Issız Adam'ın biletini günlüğüme zımbaladım içmeye devam ediyorum.. Son bişey, ''gidin bu filme...''