Virgül

Bazen, an olur, gözlerim dumanlanıyor böyle... Küçücük hayatım virgül gibi iki büklüm önümde ve virgülden sonra devam edemiyorum... Hayatın zorluklarına hiç alışamadım. Olmadı. Hep çocuktum, büyümeyi reddetmekten yoruldum, diz çöktüm, yorgun düştüm... Virgül gibiyim şimdi kendi önümde iki büklüm... Beklentiler, yaptıklarım, uçurumlar, pişmanlıklar, yanlış verilen örnekler... Tam ikiye bölündü hayatım ortadan... Bir yanım yaprak döker, bir yanım bahar bahçe aynı Sabahattin Ali'nin dediği gibi... Olmasın böyle tanrım... Üç nokta koymaktan bile sıkıldım ´´umut`` göstergesi düşündüğüm için...