Kocatepe 1

**Kocatepe yanık ve ihtiyar bir bayırdır. Ne ağaç, ne kuş sesi, ne toprak kokusu vardır.. Gündüz güneşin, gece yıldızların altında kayalardır... Üstad'ın bu şiiri ile düştük yollara. Sırtımızda çantalar, yüreğimizde vatan sevgisi, aklımızda Atatürk! 22 Ağustos gecesi saat 2 de otobüsümüz hareket etti. Sabah 12 ile öğlen 2 arası Ankara Garı AŞTİ önünde buluşacaktık diğer üniversite öğrencileriyle.. Otobüslerimiz geldi, yola koyulduk.

Yeni yeni arkadaşlar edindim her yaştan. En başta Mine abla ve sonra da Merve. Gerçekten iki süper insan. Hiç yabancılık çekmedik. Merve rehberdi, Mine abla da Antalya Dağcılar Klübünden gelmiş 50 yaşında ama 18'lik delikanlı gibi duruyordu. Kıyafetlerimizi, yemeklerimizi, dostluğumuzu paylaştık.

14:30-16:30 arasında Mustafa Kemal'i kabri başında ziyaret ettik, dualar ettik. Tişörtlerimizi giyinmiştik Afyon Kocatepe Üniversitesinin verdiği. Saygımızı, sevgimizi, en önemlisi şükranlarımızı sunduk Ata'mıza! Güzel arkadaşlıklarla kol kola ayrıldık huzrundan ve Afyon'a geçmek üzere yola çıktık.

Akşam vardık, akşam yemeği yedikten sonra serbesttik ve içimizdeki Galatasaray aşkına dayanamayarak şehir merkezine otostop çektik. Galatasaray-Kayserispor maçını izledik, gittiğimize de değdi gerçekten. Takım da süperdi goller de öyle!

Geceleyin döndük. Uyuduk falan... Ertesi gün 8'de uyanmak zorundaydık...

Yorgunduk ama keyifliydik.

Ertesi günün süper olacağı umuduyla uykuya daldık...