Anılar birikiyor. Devam da edecek. Ali Kırca röportajını hocanın verişi, kalakalmam, Ali Kırca'nın karşısında dilimin tutulması, ilk fotoğrafımın beğenilmesi, ilk gazeteye basılan haberim... Dün İstanbul moda haftasını fotoğraflamaya gittim. Mankenler, kainat güzelleri, oyuncular, parfümler, içkiler, takım elbiseler, şallar, güzel kravatlar, kırmızı halılar... Her şey güzeldi. İçeri girmek istedik, almadılar. ''Basını rahat bırakın arkadaşım'' dedim! Ama içimden.. Henüz sesimi o kadar çıkartamıyorum insanlara karşı. Neyse, basın davetiyemiz olmadığından, geri çevirdi bayanın bir tanesi... Sinirlerime hakim oldum, etrafını döndüm alanın.. Kısa demirlerle çevriliydi ve ben ''sadece haber aşkı için'' geçtim o demiri! Girdim içeri, çektim fotoğrafları! Meslektaşım Umut'ta yanımdaydı.
Siyah gömleğim, boynumda makinem (ki uzak olacağını düşünerek yanıma aldığım 70'e 300 objektifle zorlanarak da olsa) gayet yakışıklı ve karizmatiktim.. Saçlarım da güzeldi, pek sırıtmadım aralarında...
Buyrun beyefendi dediler, içki alın dediler, özür dilerim çarptığım için dediler.. Harikaydı. İyi anlaştık. Güzeldi. Harika bir tecrübeydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder