Kimseyle öpüşmedim!

Evet, kimseyle öpüşmedim. Israr edenler oldu, yeltenenler... Soğuk kanlılığımı güzelce korudum. Uzak tuttum kendimi onlardan. Ne alacağımız vardı, ne vereceğimiz vardı.
Üzüldüm mü? Evet üzüldüm. O insanlara yaptıklarım için üzüldüm. Onların iyi niyetlerini de anladım ama sadece sustum...

Çoğu zaman üzerimi bile çıkartmadım. Neden çıkartacaktım ki? Samimi olmak istemedim hiç. Hep, taksi çağırmış, o taksi de yoldaymış, her an kalkacakmış gibi oturdum hep.
Zaten yorgundum. Harfleri büyütmek için bastığım shift tuşu bile zor etkileniyor parmak hamlelerimden....

Ama ısrar edenler oldu dediğim gibi. Onlara hep "Bu seferlik olmaz, bir dahakine iki kere.." gibi şeyler söyledim. Bana kalırsa çok iyi ettim.
Ortalıkta domuz gribi varken, millet hastalıktan kırılıyorken, deli miyim öpüşeyim! Bu bayram herkesi es geçtim! Süper de ettim!

*not: Hayvanlara eziyet eden adamlardan nefret ediyorum!