Atladığın bir şeyler var... Kaçırıyorsun bazı şeyleri... Oysa peşindeyim dediğin şeyler arkanda, canını yakmak istediklerin ise hançerliyorlar birbirlerini...
Uyuyorsun, arkandan konuşuyorlar, uyanıksın, yüzüne bakarak veya seslerini duyuyrabilecek şekilde... Kızıyorsun. Doğan bu ama. Kızacaksın sen. Kendi toprağına esir olmuş bir kardelen gibi kendini göstermeye direnecek, çıktığında itileceksin...
Doğan bu. İnsansın sen. Hakaret ettiğin şeylere gülerek kucak açacaksın bir gün...
"Dost olmaz" dediğin insanlara bile kardeş gibi yaklaşacaksın. Çünkü insansın. Akrebin tekine yardım eden kurbağanın başına gelen gelecek başına... Ve, önemli değil kim olduğun... Kurbağa mısın, akrep misin... Birisi seni sokacak, sende öğreneceksin bunu...
Üzüleceksin. Barışmak isteyeceksin herşey ile tekrardan ama herkes karanlık, riyakar, haddini bilmez olacak. Perdeyi açacaksın, odan karanlık... Perdeyi kapatacaksın, karanlık olacak yine... Aslında yerine göredir ama, güvendiğinde ölebilirsin. Ya da yaşarsın. Güvendiğine bağlıdır bu. Güvendiğin de insandır... Bu acı ve ümitsizlik içinde çırpınacaksın işte.
Bu kadarla kalacaksın şimdilik.
Bu perde daha çooo..k açılıp kapanacak..
5 yorum:
Abi'm.. inan çok mutlu oluyorum yorumların sayesinde...
"yazma" demem, nasıl derim, neden derim ki...
bloğumun da istediğin gibi kullanabilirsin, fotoğrafımı da öyle...
kalbimdesin, teşekkür ederim...
Çok iyi yazmışsın..
Oysa peşindeyim dediğin şeyler arkanda!.. Bayıldım.. Yüreğine,ellerine sağlık..
moon: çok teşekkür ederim... okuyup vakit ayırmana, yorum yapmana...
sevgiler...
Ali abi, çok teşekkür ederim.. sabırsızlıkla bekliyor olacağım...
Yorum Gönder