Tanrı'm, çoğu zaman sana isyan ediyorum... Bazen kendime, çevreme, tanımadıklarıma, siyasi yönetimlere, savaşlara, yalnışlara, acılara, isyanlara bile isyan ettim. Bunların hepsi, senin bir şekilde sayende oluyor... Mutlaka ucu dokunuyor bir kararının sonucu.
Hepsini geçtim Tanrı'm, odamın kapısını, bütün ışıkları kapadıktan sonra kendi kendime kalıp küçük dünyama çekildiğimde düşündüklerim, düşündürdüklerin de yalnışlar.
Sana inancım var, seni seviyorum, gücüne saygı duyuyorum... Ve birşey sormak istiyorum sana, ''neden herşey kötü giderken daha da kötüleri geliyor peşinden...'' inan ki, sana bazı geceler sorduğum ''neden savaşlar, ve savaşlarda ölenler var...'' soruları kadar içten bir soru bu...
Neden en güçsüz olduğum anı bekler gibisin sen... Artık, ''istediğin'' mi, ''layık'' gördüğün mü bilemeyeceğim ama, dokunsalar ağlayacak gibiyim...
Ya da, birine dokunsam... Hadi, bari hapset beni !
2 yorum:
bunlar Tanrı'nın bize getirdikleri değil... kendi kendimize getirdiklerimiz. yapılan yanlıslar. daha önceden çektirdiklerimiz belkide. hani herşey karşılıklı derler ya. belkide bi tür karşılık görüyoruz tüm yapılanlardan. sana söyleyebileceğim her kışın ardından baharın geliceğidir. bahar gelicek gokmen. sadece inancla bekle. ve asla süphe etme. sen ne kadar iyi hissetmeye calısırsan daha iyisi gelicek. sadece hayallerinden vazgeçme.ve bi süre onlarla yetinmeye calıs. gerisi gelir. hayallerinin de bittiği gün olsun isyanın. mutlu olucaksın bi gün. güneşin olucak... cicekler acıcak o zaman. kalbinde ruhunda.. bekle sadece.....
Yaşarsam, beklerim.
Yorum Gönder