Ellerinden öperim MUSTAFA KEMAL

Ellerinden öperim Mustafa Kemal! Güç alıyorum senden Mustafa Kemal! Karanlıklar içinde görebildiğim tek aydınlık sensin, sensin çölde açan çiçek... Çok gördük Mustafa Kemal'im biz devrimler yapan, yapmaya çalışan, yeni düzenler getirip, getirmeye çalışırken devrilenler gördük... Okudukça gördük Mustafa Kemal'im senin gibi olmadığını... Devrimler yapan, inkilapları halkın ortak isteği doğrultusunda yapan çok adam görmedik ama gördük! Gördük ki, milletini soymayan tek lider de sensin! Ellerinden öperim Mustafa Kemal! Kurağın ortasına ''olmaz'' denilen yere baştan yarattığın çiftliğindeki bir adet çiçeğine eğilirken gösterdiğin hassasiyet ile eğilirim önünde! Yolundan da ayrılmam Mustafa Kemal... Aydınlık, çağdaş, uygar, kadınıyla el ele, analar baş tacı, erkekten kadına, gencinden çocuğuna herkesin eşitliğinden yanayım bende tıpkı senin gibi. Bende başımın üstüne koyuyorum yediğim ekmeği Kemal'im... Ben, çiftçiye ana avrat söven liderlerden değilim, ben masasında yediği ekmeğe baktığında başaklar arasında, 40 derece altında çalışan işçileri görenlerdenim senin gibi! Senin gibi istiyorum kadının dans etmesini, tiyatroda oynamasını, şarkılar söylemesini, bilim insanı olmasını, pilot olmasını, hakim olmasını, avukat olmasını, ana olmasını, bacı olmasını, asker anası olmasını! Bende istiyorum Kemal'im onların da senden olmasını... Bende istiyorum Kemal'im yüreklerimizin beraber çarpmasını... Bende istiyorum, yürekten istiyorum eşitliği! İnanıyorum da senin gibi ``bir kadının özgürlüğü saçlarının uçuşmasındadır!´´ karanlıkların ben de karşısındayım Mustafa Kemal! Üzerine lafı olur mu Atilla İlhan üstadın bilmiyorum ama bende ellerinden öperim Mustafa Kemal... Bende ellerinden öperim...