MERTCAN, CANDIR!

Kışın başları denilebilecek zamanlardı. Kışın geç geldiği yer sadece İstanbul'du... İçimde fırtınalı bir ormandaydım ben... Çam ormanı arka tarafında evimin, önünde deniz, yol sonu uçurum, genel rengi kahverengi...
Denizine girilmeyen bir ada işte. Dört yandan da rüzgar geldiğini unutmayalım. Günlerce, belki de aylarca üşümeden uyumamıştım. Ve adamda bir de mezarlık vardı. Önünden geçerdim, kapısına hiç dokunmazdım. Ölüler beni hep üzerdi, yine üzdüğü bir gündü benim 'ölme' kararı aldığım gün. Mezarlıktayım, topallıyorum, ölülerden korkuyorum, rüzgarlar çıplak kollarımı tam anlamıyla yakıyor alev alev...
Yüzümden haberim yok... Bütün gece kendi mezarımı kazdım. Ertesi güne bir hazırlıktı bu. Bir gün atladı takvimler, döndüm; kazdığım yer yok. Kapanmış. Etrafıma baktım, topallığıma acıdım ve boşuna yürüdüğüm için kendime kızdım. Yürümek bacaklarımı acıtırdı. O gün, koluma birisi girdi çıkarken mezarlıktan. ''Ben kapattım mezarını, çünkü yapacağımız çok çok güzel şeylre var seninle'' dedi. Korktum ve konuşamadım açıkçası. Evime geldik, anahtarın sol cebimde olduğundan haberi vardı. Aldı, kapıyı açtı ve önce geçmem için elini kibarca uzattı. Girdim. Peşimden geldi. ''Adın ne ?'' diyebildiğimi hatırlıyorum. Onun da Mertcan dediğini çok iyi hatırlıyorum. Oturdu, konuştuk, anlattı ve anlattım. Aylar sonra güneşin gözünü alması demek, inanılmaz birşey demek insan için... Bunu da öğrenmiş oldum sayesinde. ''Kardeşim'' dediğimde aklıma gelen 'O'.
Kardeşlikten konu açıldığında aklıma gelen 'O'. Hüzünlü şarkıların hafif hareketli ama öldürücü anlamlar ifade eden nakaratları gibi. Her duyduğumda seviniyorum.
Ölecek bir adamı hayata sıkı sıkıya hayata bağlayacak kadar içten. Üsteklik bazı noktalarda da benim onu bağladığımı bilmek de öyle. Ayrıca, artık topal da değilim. Ne zamandır bacağımın ağrısını duyumsamıyorum. Her devrilmeye yeltendiğinde bedenim yanımda O var. Kardeşim var. Uzun süredir büyülü kelimenin büyüsü içinde yalnızlıksız yaşıyorum yani.
Ve Allaha, Onu tanımama sebep olan insanalara, olaylara, durumlara yüzlerce kez teşekkür ederek saygı ile eğiliyorum.
İyi ki varsın KARDEŞİM...