7 Aralık 2008 Pazar

Atatürk'ü Neden Seviyorum?


''Bazı nedenleri bulabildim sonunda...'' ''Atatürk'ü neden bu kadar seviyorsun?'' Yıllardır duyduğum sorudur. Kendime defalarca sordum, ve her seferinde farklı bişeyi için çok sevdiğimin farkına vardım... ''Demekki herşeyi için seviyormuşum'' dedim. Yetim kalan, yatılı okullarda yalnız okuyan bir çocuktu... Yalnızlık can yakardı, onun da yandı ve gösterebildi ki kendi kendime, O benden daha güçlü.. Aynı zamanda kıskandım ben Atatürk'ü... Sorunlu bir okul hayatı geçti... Dayak yedi, dizleri üzerinde mekteplerde isyan bayrağı açtı 'insan' gibi okuyabilmek için... Cesurdu, ispat etti ve 'dik durabildiğinde', yalnız kalmayacağını arkadaşları ona katıldığında öğrendi! Cesaretini sevdim ben Atatürk'ün! Kudretini! Yetimlik günlerinden sırasında, kız kardeşi ve annesi ile, dayısının çiftliğine yerleşti, üvey babasını reddetti, annesine kızdı... Yine 'dik' durdu. İstediği okulun puanını tutturamadı, ama yılmadı... Ben Mustafa Kemal'in kararlılığını sevdim, ateşten gözleri ile gösterdiği Akdeniz'de bugün rahat rahat yüzebilmeyi birde...! Evinden uzak, yatılı okullarda sabah-akşam hasret ile yandığı günlere rağmen, hiçbirşeyi sıkıntı etmeyen, UMUT dolu bakışlarını kıskandım ve sevdim... Ne sarı saçlarım uçtu Balkanlarda rüzgara karşı, ne masmavi gözlerimle seyredebildiğim koca bir memleketi... Ben içimdeki O'na hayran olan yanımı sevdim, onu kıskandım açıkçası... Kendi gediklerimi kapattım tek tek ondaki 'fazlalıklarla'.. Asker oldu, üniformalarını sevdim, vatanımı bununla birlikte... Bilmeyi, bilmenin anlamını sevdim tek tek onun sayesinde... Bilgisiz, cahil, örümcek kafalı bir adam yapamazdı yaptıklarını... Sabahları 6'lara kadar uyumayan, kitap okumak için alnına ıslak bezler koyduran adamın içindeki okuma hırsını ve isteğini sevdim! ''Yalnız kalan'' çoğu zaman, bıkmayan, inat eden...
O'na ''O'na ''ordu yok'' diyenlere ''yapılır'' diyen, ''para yok'' diyenlere ''bulunur'' diyen, ''düşman çok'' diyenlere ''yenilir'' diyen adamın, içinde taşıdığı yüce inancı sevdim! Dinlenmemek üzere yola çıkan, başardım diyebilen, çalışan, çabalayan, kovalayan, deha, büyük asker, büyük insan, büyük siyasetçi, güzel insan..! Ben, 'Atam'ın' herşeyini sevdim...

3 yorum:

clementine dedi ki...

gokmencim süper olmus. sanırım benim duygularımıda kelimelerinle anlatmıssın.

Gökmen Kaya dedi ki...

saol canım

Terapi Blog dedi ki...

olağanüstü.. Sen "olmuşsun" dostum..