22 Kasım 2009 Pazar

Çeyrek ekmek kokorreç içinde amerikan futbolu muhabbetinden sonra ananemi sevmek.

Bugün Umut'un maçına gittim. Koç Üniversitesi'nin kampüsündeydi. Maç: Amerikan Futbolu maçı. 40 tane iri ötesi adam vardı, kapıştılar. Aldım makinamı gittim bende izlemeye ve güzel güzel fotoğraflar çekmeye. Çok güzel kareler yakaladım, paylaşırım 2-3 güne. Onun dışında keyfim yüzde 60larda seyrediyo. Yüzde 20si yediğim çiğköfte sayesinde. Ah bir de kokoreç olsaydı! Sürekli bir şekilde hatırlıyorum. Yemeyen insanları da anlamıyorum. Lisedeydim, 3 arkadaşım hiç yememişlerdi, şimdi bana teşekkür ediyolar.. 2 ay önce de 2 kız arkadaşımı alıştırdım, onlar da hiç yememişti. Alpay Erdem'in dediği tarzda konuşmak lazım bir de "kokoreç yiyenler yemeyenlere karşı bir grup kursalar büyük bir üstünlük sağlarlar, döverler yemeyenleri" sağlarlar bence de. Onun dışında bişey var mı acaba ekleyeceğim... Bir düşüneyim.. Yok sanırım...

Heee, ananemi seviyorum.

Hiç yorum yok: