Aslında mutluluk aramak, mutsuzluk aramak, kovalamak, kaçmak... Kendini öldüren bir dünyanın içinde ölümlü olmak. Kötüdür bu. Aynı yaşta olmayacak ama, arkamdan elbet ölecek birileri...
Şöyledir, mutluluğu ararsın, onunla kavga edersin ama mutlu olmadan mutluyu oynamadım mı hiç? Oynadım.
O kadar da önemli değildir mutlu olmak. Mutsuz olmak ya da... Gülerken bir yandan yanaklarını sever gözyaşların bazen... Acı, üzüntü, sevinç, mutluluk... Karışırsın bazen insan. Senin doğan bu ama. Karışacaksın. Büyüyeceksin ve büyüdükçe kötüye gidecek hayat.
"Mükemmelim" diyeceksin bazen. Sabah kalkınca ağzın kokuyor ama..
Sana da hak vermiyor değilim. İyiler kaybeder. Bende kaybetmiştim iyiyken..
Çok şey gördüm daha ama aklımda kalmadı hiç birşey..
Yatar yatmaz uyumayıp hayalleri olan biri olarak nasıl duruyorsam, bekliyorsam ışıkları sokakların, evlerin.. Uyanır uyanmaz da terk etmiyorum yatağımı.
Saçmalamayı seviyorum.
3 yorum:
Saçmalamak çoğu zaman iyidir.
Sen hep saçmala o zaman güzel şeyler çıkıyor :)
Ali babam, resmen depoluyorsun beni :))
moral ve neşe doluyorum.. iyi ki varsın..
moon: devam edecek bu saçmalıklar :))
hacivat: destek alıyorum görüyorsun :)
Yorum Gönder