Bu aralar tam gebeşim sanırım. Okulum tatil. Sabah 4'te yatıyorum, öğlen 1'de kalkıyorum. Kahvaltı, gazete oku, biraz tv izle... Saat oldu 4 zaten. O saatten sonra "Gün bitti" diyorum. Üst üste 3 gündür oluyor bu. 3 gün önce de kötüydü zaten bazı şeyler. İyi başladı, tuhaflaştı, tökezledi, yıkıldı sonra...
Ne kötü insanın kendisine söz geçirememesi. Bir yerde tıkanıyorum. Kendime de var, yalan değil. Ama daha çok karşımdakileri üzüyorum... Kimseye bir yararı olmayan insan, şunu diyor bir müddet sonra: "Neden yaşıyorum?"
Bu arada, kesinleşti ki, alttan ders bırakmıyorum. Fotoğraf makinam var elimin altında. Git, fotoğraf çek, arkadaşlarınla görüş, uyuşuk olma, kendine gel, bişeyler yaz, bişeyler üret... Yok ama. Sevmiyorum kendimi. Hasat yapıldıktan sonra dalda unutulmuş tek mandalina gibiyim.
Kendimden hiç memnun değilim açıkçası. Sinir oluyorum kendime. Biraz içip dağıtmam lazım.
Kitap okumam lazım. Bişeylerle uğraşmam lazım ! Sıkıldım !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder