Hayatların insanları şekillendirdiği doğru ama, insanların hayatları şekillendirdiği palavra gibi... Ama o, palavraları çok severdi. Günlerce öldürdüğü kuşları, avladığı geyikleri, anlatır dururdu. Bir gün bir yere oturdu. Etrafında insanlar.. Karşı masada da genç, kendi halinde kitabını okuyan bir çocuk vardı.
İnsanların çok kolay imaj kazandığı bir yerde, bu insana kızmıyordum çünkü O'nu O yapan şeyler, etrafındakilerdi. Çok severdi pohpohlanmayı. İnsanların değer yargılarını alt üst eden, onları geriye geriye götüren fikirlerin sahibiydi. İşin en kötü yanı, aynen söylediğim gibi, etrafındaki insanların saf olmasıydı. Okuduğu 3 kitaptan edindiği hayat görüşü, dinlediği 20 şarkıdan müzik kulağı vardı.
En sevmediğim insan tipiydi.
Cumhuriyetin ilanı ile ilgili yaptığı gaflar, saçma sapan yorumlar, insanlardan olumlu tepkiler alıyordu. Uzak masadaki genç çocuk bunlara kızıyor ama elinden ne geleceğini bilmiyordu.
Bir süre sonra konu eskilere, eskilerin yaşadıklarına döndü. O sırada bir adamdan bahsetti. Kaçak solculardanmış. Siyasi görüşleri, inandığı değerler yalanmış. Amerikan gemileri geldiği zaman kendisini Dolmabahçe'ye zincirleyen çocuklar gibiymiş. "Anarşikmiş" yani.
Uzak masadaki çocuk sinirlerine zor hakim oluyor ama, içinde bulunduğu yere ve konuşan adamın yaşına hürmeten ellerini sıkıyormuş.
Ahmak adam konuşmaya devam ediyordu. Konuştukça hiddetleniyor, memleketi kurtaran (!) Adnan Menderes'lerin, Turgut Özal'ların namını bir daha anlatıyordu.
Uzaktaki çocuk, sinirden dişlerini sıkıyor, zor duruyordu.
Yaptığı tarihi karşılaştırmalara yine aynı adamı örnek verdi. "Korkak" solcuya tekrar geldiğinde laf, çıldırır gibi oldu çocuk en sonunda!
Hiddetlenerek ayağa kalktı ve anlattıklarına, ona inananlara bir bir haykırdı bildiği doğruları ve en sonunda şöyle oldu: "O korkak adam, 68'den sonra sayamıyor! Yaz-kış çıkartmadığı atkısının altında işkence izleri var! O paylaşımdan, ortak yaşamdan yana, sizin gibi adamları karşısına alarak, hür ve özgür yaşamın temellerini atmaya çalışıyor" diyordu.
"Kimsin sen" dedi Ahmak Adam.
O çocuk, bu öykünün yazarıydı işte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder