anlamsız yüzünü düşünüyorum..
yorgunluktan eğilip dizlerini tuttuğun zamanlar gözlerimin önünde...
sanki burnun yine boynumda, uzanıyoruz bu koltukta..
ortadan kırılmış bir dal gibi iki büklüm yattıyorsun yanımda
nefes bile almıyorum uyanma diye..
radyo cızırdıyor hafif, durup durup yeniden çalışıyor motorları beyaz eşyaların...
sessizliğin içinde kulaklarıma seslerinden yazıyorum yani...
badanası beyaz duvarlara yankısını haykırdığım siyah hayaller içinden
seslerini seçebiliyorum kahrolası sessizlik içinden...
ve diyorum; keşke burda olsaydın şimdi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder