Günler Anatomisinin Parçacığı 1

Bugün bir kedinin hayatını kurtardım. Geldi atladı arabanın önüne Rumeli Kavağı yolunun en ıssız yerinde ki ben önde oturuyodum ve 'haaaaaayyyyyttttt' diye bağırdım devamına 'kaç ulaaaaaaaaannn' dedim, zor attı kendini adi nankör hayvan. Arkadaşlarım ilk olarak görmediler arabadaki konumlarından dolayı o yüzden hepsinin odak noktası oldum birden ve 'sakin olun' dedim, 'benim çığlığıma kaçtı gitti' akşam akşam kedi katili olmadık yani. Bu gece olan bişeydi, yaşandı gitti.

Gündüz okula gittim bebeğimin sınavı vardı ona destek oldum, öğlen Zekeriyaköy'e çıktım ki Zekeriya'dan sonra neden 'köy' geldiğini anladım. Yok böyle bi yer!

Sonra oradan yuvama döndüm, ağır misafir oradaydı, yemeğe çıkarttım onu. Çatal sağda bıçak solda güzel bi yemek yedik mis gibi. Ben ayran içtim o vişne suyu içti. Mevsim salatası da yedik. Sonra evine bıraktım misafiri ve geceleyin de işte dediğim gibi bir Rumeli Hisarı macerası oldu kısacık. Döndük ordan Burger King ve yemek-içmek... Az önce eve geldim. Otobüste uyuduğum güzel uykuyu tekrarlamam için gözlerim tarafından yoğun bir psikolojik baskı var. Az sonra yatarım heralde ve burdan bir de sivri sineklere seslenmek istiyorum 'lan şerefsizler! Bu yaşıma kadar dokunmadınız, şimdi mi tadıma vardınız itler! Umarım bir sinek arabası gazında geberirsiniz!' ----

Yine esnedim, sanırım birazdan uyuya kalab...